Rozmnażanie psów

Rozmnażanie psów

U psów domowych dojrzałość płciowa pojawia się pomiędzy 6 a 12 miesiącem życia, zarówno u samców jak i u samic, choć okres ten, w przypadku większych ras, może się wydłużyć do wieku dwóch lat. Wiek dojrzewania psa określa się między jego 12 a 15 miesiącem życia. Wtedy to psy są w znacznej części bardziej dorosłe niż szczeniaki. Jak u większości udomowionych, tak i u psów udomowienie doprowadziło do podniesienia libido, a także wcześniejszego i częstszego cyklu rozmnażania niż u ich dzikich przodków.
Samice dwa razy rocznie mają płodny okres czasu, znany jako ,,okres", podczas którego jej ciało przygotowuje się do ciąży. Poziom szczytowy tego czasu samica uzyskuje, gdy jest psychicznie i fizycznie przygotowana do tego, aby przyjąć kopulację samca. Samica może zajść w ciążę już przy pierwszej kopulacji, jednakże nie jest to wskazane, gdyż pod innymi względami jest ona wciąż psychicznie i fizycznie młoda.
Większość udomowionych gatunków posiada silnie widoczne efekty doboru sztucznego. Najważniejszym z nich jest stworzenie takich warunków, aby ludzie mogli kierować rozmnażaniem psów. Jednym z zachowań zauważonych u udomowionych psów jest brak łączenia się osobników w pary, co jest z kolei naturalne dla dzikich psów. Dużą rolę odgrywa jednak zdolność udomowionych osobników płci żeńskiej do odbywania godów w dowolnym czasie w roku, najczęściej dwa razy do roku. Długość czasu pomiędzy tymi okresami bardzo się różni między różnymi psami, ale szczególny cykl samicy jest raczej regularny i trwa przez całe jej życie. Odwrotnie jest z gatunkami nie udomowionych psów, które to doświadczają tego okresu raz w roku, zazwyczaj późną zimą.
Większość samic psów wchodzi w pierwszy okres rozrodczy pomiędzy 6 a 12 miesiącem życia, chociaż niektóre większe rasy wchodzą w niego dopiero w 2 roku życia. Jak u większości ssaków, wiek w którym suka po raz pierwszy wchodzi w okres rozrodczy, jest w większym stopniu funkcją wagi jej stałej ciała w proporcji do wagi jej ciała, kiedy jest w pełni dojrzała. Różnorodność wieku dojrzewania jest odpowiedzialna za cieczkę nie za wiek chronologiczny. Od tego czasu doświadczają okresu płodności dwa razy w roku aż do starości.
Samice z wiekiem nie doświadczają menopauzy, chociaż ich cykle stają się nieregularne, a płodność nieprzewidywalna. Psy w wieku około 7 lub 8 lat zazwyczaj nie są już brane pod uwagę, jeśli chodzi o rozród, ale wciąż pozostają płodne.

Ciąża psów

Psy noszą płód około 9 tygodni od momentu zapłodnienia, chociaż długość trwania ciąży może się różnić od 56 do 72 dni. Za generalną zasadę przyjmuję się, że potomstwo ssaka będzie liczbowo o połowę mniejsze niż liczba sutków matki. Zasadza ta ulega zmianie jeśli chodzi o zwierzęta udomowione jako że większy płód jest bardziej aprobowany ze względów ekonomicznych. Szczególnie u psów ogromna rozpiętość wielkości i kształtów odgrywa rolę w pojawieniu się zdrowych szczeniaków. Przeciętna ciąża składa się z sześciu szczeniaków, ale ta liczba może się zmieniać u różnych ras psów. Psy towarzyskie generalnie rodzą z każdej ciąży od jednego do czterech szczeniaków, podczas gdy większe rasy mogą rodzić z każdej ciąży średnio 12 szczeniaków. Liczba szczeniąt jest także zależna od wieku i zdrowia matki, ilości spermy ojca, czasu parzenia i wielu innych czynników. Niektóre rasy mają rozwinięte pewne cechy fizyczne, które nie pozwalają im na naturalne zapłodnienie. Na przykład Bulldogi często wymagają sztucznego zapłodnienia i prawie zawsze wymagają przy porodzie cesarskiego cięcia. Jako że matka może zapewnić składniki odżywcze tylko ograniczonej liczbie płodów, ludzie muszą asystować jej przy opiece i karmieniu, kiedy z płodu pocznie się około ośmiu szczeniaków.